Sögur úr sveitinni

Fór á Eyrarbakka um helgina til systu og mömmu og naut þess að hjálpa til í húsinu og í garðinum... og vonandi að maður hafi náð sér í einhvern lit af þessu öllu saman... :)
Annars fór ég í afmælisboð sem Linda systir var að halda fyrir Douglas litla seinni partinn í gær og þegar ég var nýkomin inn úr dyrunum og komin með kaffibollann í hendina, haldiði þá ekki að nágrannakonan hafi komið hlaupandi inn í garðinn....á eftir hænu sem hafði sloppið út og hljóp nú útum allan garð. Hænan hljóp í kringum húsið (með konuna á eftir sér), bakvið bílinn minn og síðan hljóp hún gaggandi niður Túngötuna og bóndakonan allan tímann á eftir henni. Ég frétti víst að hún hafi verið búin að hlaupa hringinn í kringum hálft þorpið áður en konugreyið náði henni loksins.
Það er víst alltaf nóg um að vera í sveitinni! ... :)

Athugasemdir

[Linda Ásdísardóttir (IP-tala skráð) 2.7.2007 kl. 20:36]

Einmitt það er ekkert sem toppar þetta. Það er löngu orðið úrelt að gefa öndunum brauð niðrá tjörn og nú er að drífa sig í sveitarómantíkina.

Linda

[Ruth Ásdísardóttir, 3.7.2007 kl. 08:04]

Enda eru bara mávar niðri á tjörn núna! :)

[Grumpa, 4.7.2007 kl. 14:32]

...svo fóru allir heim til sín í kaffi og pönnukökur, slógu sér á lær og sögðu "ja, sei sei"